نرم افزار قربانی در ادیان برای موبایل با فرمت جاوا با لینک مستقیم از سایت شیعه ها دریافت نمایید.

برخى «قربانى» را به عنوان آیینى تعریف نموده اند که طى آن، چیزى به هدر رفته و یا به هلاکت مى رسد و با این کار، رابطه اى میان منشأ ماوراى طبیعى با انسان ها ایجاد مى شود. حال این رابطه مى تواند براى کسب قدرت معنوى و شرکت با الوهیت در یک وعده غذاى مشترک میان خدایان و انسان ها باشد و یا در جهت رفع نقایص و ضعف هاى انسان ها. در صورت دوم، قربانى پیشکش را نباید خورد.
برخى دیگر «قربانى» را در اصطلاح کلى، در علم ادیان چنین تعریف کرده اند: «گرفتن زندگانى موجود زنده اى (اعم از انسان، حیوان یا نبات) از راه کشتن یا سوزاندن یا دفن کردن و یا خوردن، به منظور تقرب به خدایان و جلب نظر آنان.»
لفظ «قربان» در عربى، مأخوذ از «قرب» به معناى نزدیکى است. این لفظ مى رساند که در همه «قربانى»ها، نزدیکى جستن به خدا یا خدایان یا قواى فوق طبیعى منظور بوده است، در حالى که واژه (Sacrifice) مشتمل بر دو جزء مقدس (Sacer) و ساختن (Facere) است.
نظایر این واژه در سایر زبان هاى اروپایى، که تقریباً معادل «قربانى» است، مى رساند که شىء قربانى شده براى خدایان به وسیله قربانى شدن، جنبه تقدّس و خدایى به خود گرفته است…
در شریعت اسلام، قربانى رسمى متداول است. انگیزه شارع اسلام از انجام مراسم قربانى، با انگیزه بسیارى از ادیان و اقوام دیگر متفاوت است. برخلاف بسیارى از ادیان و اقوام، به ویژه دین یهود، که غرض از ذبح و سوزاندن را تقدیس خون قربانى و رسیدن بوى حاصل از آن به مشام خدا مى داند، اسلام به هیچ روى، این عقیده را نمى پسندد. قربانى کردن در اسلام قبل از هر چیز به خاطر یاد خدا مورد توجه است. با ذکر نام خدا که هدف نهایى قربانى و قرب و نزدیکى به اوست، مرز ایمان و شرک مشخص مى گردد. در آیه ۲۸ سوره حج از قربانى با کنایه اسم خداوند یاد شده است (و یذکُروا اسم الله فى ایام معلومات على ما رزقهم من بهیمة الانعام فکلوا منها واطعموا البائس الفقیر); «و نام خدا را در ایامى معین یاد کنند که ما آن ها را از حیوانات بهائم ـ شتر و گوسفند و غیره ـ روزى داده ایم تا از آن تناول کرده و فقیران بیچاره را نیز اطعام دهند.»…

حجم فایل : ۱۰۷ کیلوبایت

لینک دانلود : مستقیم

سپاه313"إشعب البحرین ؛یرید اسقاط النظام "